Mijn stage bij NS was een leerzame, uitdagende en vooral ook leuke ervaring. Vanaf de eerste dag voelde ik me welkom binnen het team, en kreeg ik het vertrouwen om aan betekenisvolle projecten te werken. Dat vond ik bijzonder: ik heb meer geleerd dan ik vooraf had durven hopen en mocht echt toffe dingen doen, zoals het communicatieonderzoek voor de fietsenstalling in Zaltbommel en het (vrijwel zelfstandig) opzetten van de NS Fiets-nieuwsbrief.

Tegelijkertijd heb ik gemerkt dat leren ook betekent dat je tegen je eigen grenzen aanloopt — en dat was soms confronterend, maar uiteindelijk vooral waardevol.

Een van mijn leerdoelen was projectmanagement: overzicht houden, sturen op deadlines, schakelen met verschillende mensen. Hier heb ik duidelijke stappen in gezet, maar ik ben nog niet waar ik wil zijn. Zowel Iris als Laura geven aan dat ik projecten zelfstandig oppak, maar dat ik soms te lang zelf blijf puzzelen en nog niet altijd proactief genoeg ben in het delen van mijn voortgang of het zoeken van hulp. Ik herken dat. Ik werk graag zelfstandig, maar zie nu in hoe belangrijk tussentijdse afstemming is — niet alleen voor het resultaat, maar ook voor het leerproces. Dit is een punt waar ik bewust aan blijf werken.

Wat wel goed ging, is mijn andere leerdoel: plannen en prioriteren. In complexe trajecten zoals de nieuwsbrief, waar ik afhankelijk was van meerdere collega’s én een externe vormgever, is het me gelukt om een realistische planning te maken en die grotendeels zelfstandig te bewaken. Ik heb geleerd om grote opdrachten op te splitsen in behapbare stappen, en om mijn eigen werktempo en verwachtingen beter af te stemmen op anderen.

Ook op het gebied van (beeld)taal heb ik me ontwikkeld. Ik oefende met het schrijven op B1-niveau en kreeg van Laura de bevestiging dat mijn nieuwsbrieven qua stijl en toon goed aansluiten bij de NS-huisstijl. Toch blijft het een aandachtspunt, zoals Iris terecht aangeeft: ik mag nog groeien in het eenvoudiger schrijven en beter afstemmen op de doelgroep. Ook in het aansturen van de vormgeving merk ik dat ik steeds meer leer om inhoud en beeld sterker op elkaar af te stemmen.

De feedback die ik van Iris en Laura kreeg, laat zien dat ik op de goede weg ben, maar nog stappen te maken heb. Dat zie ik zelf ook. Ik begin me steeds comfortabeler te voelen in het communicatievak. Ik merk dat ik beter begrijp wat er nodig is, sneller weet wat ik vind en wil zeggen, en vaker het initiatief neem. Dat zijn signalen dat ik aan het groeien ben richting een professionele rol. Maar een ‘ware professional’ ben ik nog niet — en dat is oké. Zolang ik maar blijf leren, reflecteren, en mezelf blijf uitdagen, komt dat moment vanzelf.

Ik kijk met trots terug op deze stage, omdat ik in korte tijd veel geleerd heb over het vak én over mezelf. De komende tijd blijf ik werken aan mijn projectvaardigheden, proactiviteit en zelfvertrouwen. NS heeft me de ruimte gegeven om te oefenen, fouten te maken, en te groeien — en daarvoor ben ik oprecht dankbaar.